บทที่ 145

บรรยากาศที่ค่อนข้างจริงจังเมื่อครู่พลันสลายไปในทันที

เวดามองเซียนน่าด้วยความเป็นห่วง “คุณคงกินยาไปบ้างแล้วสินะ ถ้าอาการเป็นมาสักพักแล้ว ไม่อย่างนั้นร่างกายคุณคงรับไม่ไหว”

แววตาของเซียนน่าอ่อนลง “ค่ะ กินไปบ้างแล้ว แค่ไม่ใช่วันนี้”

เวดาพยักหน้า “ในเมื่อคุณมียาอยู่แล้ว ฉันก็จะไม่เซ้าซี้ แต่ถ้าเกิดเร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ